Woede en het kleine goede. In gesprek met psychiater Dirk De Wachter

Een van de kenmerken van borderline is moeite om ongepaste intense woede te beheersen. In 2012 moest Dirk De Wachter nog wat zoeken naar illustraties om aan de hand van dit kenmerk onze tijd als borderline times te kwalificeren. In 2023 heeft hij voorbeelden te over. Soφie gaat in gesprek met de Wachter over woede, borderline en het doen van het kleine goede.

Voor de enkele lezer die u niet kent: Wie is Dirk De Wachter en waarom diagnosticeert u onze tijd als borderline times?

Ik ben psychiater, psychotherapeut en werkzaam in een universitair ziekenhuis als universitair docent. Daarnaast ben ik ook systeemtherapeut en geïnteresseerd in de maatschappelijke ontwikkelingen van de psychiatrie. Vele jaren heb ik lezingen gegeven voor een groot publiek over psychiatrische problemen zoals schizofrenie of verslaving, maar heel vaak ook over borderline. Dit was toentertijd een nieuwe diagnose die meer uitleg nodig had. In deze lezingen voor een groot publiek kreeg ik altijd reacties van het publiek: “Ja, maar dokter, dit hebben wij toch ook. Dat is toch niet zo gek. Dit is toch iets dat overal voortkomt.” Daar is mijn idee ontstaan dat borderline een afspiegeling is van onze tijd en dat psychiatrische ziektes niet buiten de wereld staan, maar binnen de wereld. Die vele lezingen resulteerden in Borderline Times.

Een van de kenmerken van borderline is ongepaste intense woede of moeite deze te beheersen. Sinds de publicatie van Borderline Times is de maatschappelijke woede alleen maar toegenomen. Corona, stikstof, politiek, ze werken als een rode lap op een stier. Als 2012 al borderline times was, wat valt er dan te maken van 2023?

(Glimlachend) 2023 is nog altijd Borderline Times. Onlangs heeft de uitgever “10 jaar Borderline Times” gevierd. Het is misschien een beetje onbescheiden om te zeggen, maar ik denk dat het boek niet verouderd is. Misschien is een aantal voorbeelden wat gedateerd, maar de basisaannames van het boek zijn nog steeds juist, misschien zelfs nog duidelijker geworden. Het criterium dat u aanhaalt, onaangepaste agressie en agressie beheersing, was een aspect waar ik over twijfelde. Ik moest wat meer zoeken naar voorbeelden dan bij andere kenmerken. Maar als we nu naar de maatschappij kijken, zien we genoeg voorbeelden die dit kenmerk illustreren: de gele hesjes, de bestorming van het Capitool, noem maar op. Ook andere criteria zijn prominenter geworden. Het criterium van genderfluïditeit is veel meer in de actualiteit gekomen. Ook is het drugsgebruik in Vlaanderen steeds meer toegenomen.

Wilt u meer lezen? Ga dan naar sophieonline.nl voor het volledige artikel.