Jan Gooijer volgt Dirk van Schepen op als voorzitter van bestuur

Per 1 januari geeft Dirk van Schepen het stokje door aan Jan Gooijer als voorzitter van het bestuur. Tabitha Moes ging met beiden in gesprek om terug- en vooruit te blikken.

Dirk, kan je wat vertellen over hoe jij bij de stichtingen betrokken bent geraakt?
Dirk: Anders dan heel veel andere mensen die verbonden zijn aan de stichtingen, kende ik ze niet. Tien jaar geleden, bij een lustrum van de CHE, benaderde Ad Berger mij via een collega, die hem vertelde dat ik filosofisch geïnteresseerd was. Ik heb mij even georiënteerd en dacht: dit is eigenlijk een ontzettende leuke gelegenheid om de stichtingen van binnenuit te leren kennen. Je bent meteen ook betrokken en kan je schouders eronder zetten. Stel je voor: Berger had mij toen gezegd, van joh, wil je lid worden van ons blad of van de vereniging? Dan had ik nee gezegd. Hij vroeg: wil je in het bestuur? En toen dacht ik: dat vind ik interessant, wat gebeurt daar? Ik zou andere vormen nodig hebben gehad om inhoudelijk aangeraakt te worden.

Dirk van Schepen

Jan: Vormen die aansluiten bij de interesse van mensen om tegelijkertijd die grote traditie te respecteren. Door de eeuwen heen waren er al mensen die vanuit hun christelijke levenshouding hebben nagedacht. We moeten ervoor zorgen dat christelijk denken voortgang vindt, elke keer weer. Hoe betrek je mensen die potentieel geïnteresseerd zouden kunnen zijn in christelijke filosofie, bij de stichtingen, hoe bereik je die?

Juist vanuit de tradities krijg je bagage om te zien dat wat je denkt relevant is

Dirk, zijn er dingen die je hebt geleerd tijdens je bestuursjaren?
Dirk: Wat mij persoonlijk het meeste zal bijblijven is hoe mooi het is dat dat er mensen zijn die gewoon gratis uit betrokkenheid, verantwoordelijkheid en interesse als vrijwilliger hun steentje ergens aan willen bijdragen: we hebben een hele grote wolk van mensen die zeggen: dit vind ik belangrijk. Inhoudelijk filosofisch ben ik mij breder bewust geworden dat wij in narratieven leven. Ik denk dat de christelijke filosofie heel erg veel waarde heeft om zo’n verhaal te vertellen en mensen te helpen om onderdeel te worden van dat verhaal.

Jan: Daarom vind ik ons werk zo belangrijk. Er wordt een verbinding gelegd tussen wat we bijvoorbeeld zondags in de kerk horen en waar we doordeweeks mee bezig zijn. Er gaat een relevantie vanuit dat christelijke verhaal om de werkelijkheid te begrijpen. Als ik het even op mezelf trek, ik ben jurist en naarmate ik meer met het recht bezig was, kwam ook de vraag naar: wat is nou eigenlijk recht? Ja, en dan helpt christelijke doordenking daarbij.

Dirk: De vorming van jonge mensen is belangrijk. Alles heeft te maken met je dagelijks handelen, hoe je in het leven staat, vanuit welk perspectief, vanuit welke richting je denkt.

Jan: Voor mij is het zo belangrijk om jongeren die boodschap te brengen, nu we als christen ook een minderheid zijn. Je kan soms denken: Hoe kan ik nou zó anders denken? Is dat wel normaal? Is dat logisch? En juist vanuit de tradities krijg je bagage om te zien dat wat je denkt relevant is.

Jan, kan jij vertellen hoe je bij de stichting betrokken bent geraakt?
Jan: Bij ons lag “beweging” thuis in de kamer. Ik las dat toch wel met belangstelling, ook in de middelbare schoolleeftijd. Tijdens mijn studie kreeg de theologische en filosofische reflectie op met name het recht een verdieping. Er zijn zoveel inspirerende Christelijke denkers, van wie de geschriften ook nu nog relevant zijn. Ik ben lang een “passieve toeschouwer” geweest van de stichtingen totdat Annemiek van Woudenberg tegen mij zei: “Ken jij nog een jonge jurist?” En ik zei: “Hoe jong is jong?” Nou ja en zo ben ik erbij gekomen. Hopelijk kwalificeer ik als jong…

Dirk: Fantastisch ja, jij bent ons nieuwe jonge bestuurslid!

Jan Gooijer

Jan, zou je nog wat kunnen specificeren welke rol jij hoopt te hebben in de stichtingen?
Jan: Ik ben er echt van onder de indruk dat er een prachtige organisatie is met ook een inhoudelijk goed plan voor de komende jaren. Ik hoop daar een bijdrage aan te leveren door mensen met elkaar te verbinden, zaken te signaleren, waarvan ik denk: daar moeten we iets mee. Je vraagt specifiek naar mijn rol, maar ik wil vanuit samenwerking denken. Dirk refereerde net aan een hele grote groep mensen die betrokken is bij het werk van de stichting. Dat moeten we in stand houden.

 Jan, jij neemt het werk van Dirk over. Hoe kijken jullie naar de toekomst van de stichting?
Dirk: Ik denk echt dat we de afgelopen jaren een beweging hebben ingezet. Ik kijk met belangstelling toe hoe dat de komende jaren gaat doorzetten en ik heb daar ook heel veel vertrouwen in. Financieel hoop ik dat er giftgevers zijn die de stichtingen willen steunen in algemene lasten. We hebben een bureau dat gefinancierd moet worden en zonder dat bureau kunnen we niks.

Jan: Daarin zie ik een rol voor mezelf. Samen met Teunis creatieve wegen te vinden voor de fondsen. Dat hangt ook af van het verhaal dat je vertelt en gewoon met wie je praat. Het valt me op, Dirk, dat jij het woord beweging regelmatig gebruikt. Sophie heette vroeger ook beweging. Elke organisatie moet eigenlijk een beweging zijn. Je reageert op ontwikkelingen die om je heen. Dat is van belang in vorm en inhoud. Ik juich die verbreding ook toe, waarbij we onze eigenheid niet verliezen.

Dit artikel staat in de december editie van onze halfjaarlijkse papieren nieuwsbrief Aspecten. U kunt Aspecten lezen via deze link.